In (discussies rond) het huidige proces van Europese eenwording komt het vraagstuk rond ‘identiteit’ vaak aan de oppervlakte. Een Europese burger maakt deel uit van een natie, een volk en een continent. Bovendien wordt deze gelaagde identiteit uitgedaagd door de behoefte aan Europese cohesie en de integratie van nieuwe Europeanen. Religie komt vandaag opnieuw ter sprake in de confrontatie met andere culturen.

Deze onderzoeksgroep bespreekt in eerste instantie de rol van religie in het identiteitsdiscours. Hoe kunnen seculiere samenlevingen omgaan met religieuze gevoeligheden? Wat zijn de moeilijkheden en uitdagingen? Ten tweede richt het onderzoek zich op de specifieke perceptie van religie als identity marker. Hoe verhouden religieus geloof en religieuze betekenis zich tot de seculiere burgermaatschappij en mensenrechten? Hoe kunnen aanhangers van religie tegelijkertijd seculiere burgers zijn? Hoe kan een samenleving wederzijds begrip en respect tussen burgers bevorderen? Tot slot richt het onderzoek zich ook op radicale religiositeit, waarbij zowel naar de inhoudelijke contouren als naar de ontwikkelingsdynamiek wordt gekeken met het oog op inzicht en strategie. De huidige stand van het onderzoek naar radicalisering ondersteunt een beleid van preventie door sociale integratie. Daarnaast blijft het interne religieuze discours nog te vaak buiten schot, waardoor veel inspanningen om tot respectvol samenleven en sociale integratie te komen contraproductief zijn. Met dit onderzoek willen we licht werpen op religieuze radicalisering, zodat een weerlegging van radicalisme geen aanzet maar een ontkrachting van radicalisme is.